Centaurèio(-à-mita-decurrènto)
Cyanus semidecurrens
Asteraceae Compositae
Nom en français : Centaurée semidécurente.
Descripcioun :Aquesto centaurèio trachis dins li colo de Prouvènço. Fuguè de tèms counfoundudo emé la centaurèio de Trionfetti, Cyanus triumfettii, que resto en mountagno, pamens se regardas de bèn proche, li ciho di bratèio soun mai courto eici (pas mai longo que la larjour de la bourduro de la bratèio).
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 20 à 50 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Cyanus
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cardueae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 35 à 60 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à Juliet
Liò : Blachiero
- Lavandiero
- Tepiero umido
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Ouèst-Éuropenco
Ref. sc. : Cyanus semidecurrens (Jord.) Holub, 1973
(= Centaurea triumfetti subsp. semidecurrens (Jord.) Dostál, 1976 )
Moufeto
Cynosurus cristatus
Poaceae Graminaceae
Autre noum : Fen-sóuvage.
Nom en français : Crételle.
Descripcioun :La moufeto es uno erbo renadivo que trachis dins li prado umido e li pelouso, pulèu en mountagno. Se recounèis à sa longo enflourejado en formo d'espigo. Li lemma soun courtamen aristado e la ligulo courto.
Usanço :Es uno bono erbo pasturiero.
Port : Erbo
Taio : 15 à 75 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Cynosurus
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 7 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 2200 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Prado umido
- Pelouso
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éuroupenco-caucasiano
Ref. sc. : Cynosurus cristatus L., 1753